• Yaraticilik ölümün pençelerinden geçici bir korunmadır.
• İnsan yaşaminin sonu, yaşamın sonsuzluğuna olan inancın ne denli yanıltıcı olduğunu, ama aynı zamanda saf sonsuzluk duygusunun tarihsel insani yatıştırabiken tek olanak olduğunu gosterecektir.
• Aslında her şey ölüm korkusuna indirgenir.
• Melankoli asla yoğun bir derinliğe ya da odaklanmaya ulaşmayan dağınık bir duş durumuyken, üzüntü ciddi bir kendi içine kapanma sergiler.
• Aşk yoğunlaştıkça bireysellesir. Büyük bir tutkuyla sevenler birçok lafını birden sevemezler.
• Sefalete yalnızca insanda rastlanır, benzerini kendine kul kole eden bir tek o var; yalnızca insan kendini bunca aşağılaya bilir.
• Yaşam yalnızca anlamsız değildir, anlamlı olması da olanaksızdır.